ต้นบุญ

“พฤษภผกาสร            อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่ห์คง                  สำคัญหมายในกายมี

นรชาติวางวาย            มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่วดี           ประดับไว้ในโลกา”

สิ่งเดียวที่จะดำรงอยู่หลังจากสังขารได้ดับสูญสำหรับมนุษย์ คือ ความชั่วดี  ความชั่วและดี เป็นสิ่งที่มนุษย์ได้ในแต่ละภพแต่ละชาติที่เราได้เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารนี้   สักครั้งหนึ่งในชีวิตหนึ่ง เราก็อาจมีโอกาสได้ทำบุญ  พยายามสะสมกุศล  ความดีในวัด อาราม หรือสถานที่สำคัญตามความเชื่อทางศาสนา    ซึ่งการทำบุญสถานที่หนึ่งที่ใดนั้น ก็อาจเปรียบได้กับการปลูกต้นไม้ไว้ ณ สถานที่นั้น แต่ไม่ได้เป็นต้นไม้ทางกายภาพ แต่เป็นต้นไม้แห่งบุญที่ได้ลงมือริเริ่มเพาะเมล็ดแห่งบุญ  และการที่ได้กลับมาทำบุญอย่างต่อเนื่องในชาตินั้น หรือในชาติถัดถัดไป ก็เปรียบเหมือนการได้กลับไปดูแลรดน้ำพรวนดินต้นไม้แห่งบุญนั้นบ่อยๆ ทำให้ต้นไม้แห่งบุญ ณ สถานที่นั้นเติบโตแข็งแกร่ง   และในบางกรณี ในช่วงดวงจิตหนึ่งหนึ่งของเรา ที่เกิดดับเกิดดับไม่รู้กี่ชาติต่อกี่ชาติ ก็อาจจะปลูกต้นไม้แห่งบุญไว้หลายต้นในหลายที่  หรือใทางกลับกันอาจจะไม่ได้ปลูกไว้เลยก็ได้ 

การทำต้นบุญครั้งแรกเกิดจากการที่ผู้เขียนได้มีโอกาสจัดกระดูกให้กับ ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่งแล้วในจิตรู้สึกว่าเห็น บายศรี ดอกไม้ ธูป เทียน และเห็นหลวงพ่อโสธรแล้วมีเสียงแว่วๆว่า ท่านผู้นี้ต้องอยู่ที่วัดเป็นเวลา 3 ชั่วโมง และให้สวด อิติปิโส 108 ซึ่งผู้เขียนก็สวดเป็นประจำอยู่แล้ว ผมเลยแนะนำให้ท่านผู้นั้นลองทำดู แล้วท่านก็ได้เลื่อนตำแหน่งอย่างไม่คาดฝัน จากผมก็ได้แนะนำข้าราชการชั้นผู้ใหญ่และนักธุรกิจอีกหลายคน แล้วคนเหล่านั้นก็ได้เลื่อนตำแหน่งหรือทำมาค้าขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ มีหลายคนที่นำประสบการณ์หลังจากกลับมาจากต้นบุญมาบอก ส่วนมากเป็นเรื่องปาฏิหาริย์ ออนุโมทนา ด้วย ผมคิดว่าการแนะนำคนไปทำบุญที่ต้นบุญนั้นไม่ได้เสียหายอะไร อย่างน้อยก็ได้ทำบุญ เที่ยวไปในตัวด้วย

ต้นบุญ คือ ผลแห่งการได้ร่วมสร้างร่วมทำกุศลกรรมความดีในที่แห่งใดแห่งหนึ่งในอดีตชาติ เช่นการร่วมสร้างปฏิสังขรณ์วัดวาอาราม หรือสถานที่ศักดิ์สิทธ์ซึ่งเป็นที่ประชุมของเหล่าเทวดา เช่น เจดีย์ พระพุทธรูป หรือ  ปราสาทต่างๆ เป็นต้น  การค้นหาต้นบุญเป็นขั้นตอนแรกของการทำต้นบุญ   ซึ่งต้องอาศัยผู้รู้ค้นหาว่าสถานที่ที่เคยเป็นต้นบุญของเราอยู่ ณ ที่ใด  ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในโลกนี้  บางท่านมีที่เดียว บางท่านอาจมีหลายที่  บางท่านอาจไม่มีเลย  ซึ่งสันนิษฐานได้ว่าอาจมีสาเหตุจาก การเป็นเทวดานานจนเกินไป หรือตกนรกนานจนเกินไป หรือเกิดเป็นชนชาติแห่งอื่นที่ห่างไกล  ทำให้ไม่สามารถค้นหาได้  บางคนก็อาจมีต้นบุญที่อยู่นอกประเทศไทย  เช่น พม่า ลาว เขมร อินโดนีเซีย มาเลเซีย อินเดีย เป็นต้น หรือบางท่านอาจอยู่ที่สวรรค์ชั้นจุฬามณี  (พบน้อยมาก)

การสักการะต้นบุญ คือ การกลับไปยัง ณ สถานที่ที่ในอดีตตนได้เคยทำบุญครั้งใหญ่ไว้ วิธีการประกอบพิธีสักการะต้นบุญ  นั้นคือ การนุ่งขาวห่มขาว นำเครื่องบูชาไปสักการะที่สถานที่แห่งนั้น  โดยจะต้องอยู่ในอาณาเขตของสถานที่แห่งนั้นเป็นเวลา 3 ชั่วโมง (อาจจะเดินไปเข้าห้องน้ำหรือเดินยืดเส้นยืดสายได้บ้าง แต่ห้ามเดินออกไปนอกอาณาเขตบริเวณวัด)  ตลอดระยะเวลาที่นั่งให้สวดมนต์ (หากเป็นพุทธศาสนิกชน แนะนำให้ท่อง อิติปิโส ๑๐๘) และนั่งสมาธิ  โดยเน้นที่การอุทิศส่วนกุศลของเราให้แก่เทวดาที่ดูแลคุ้มครองอยู่ ณ สถานที่แห่งนั้น ห้ามเอ่ยปากขอเป็นเด็ดขาด เพราะเทวดาท่านรู้ กิเลสมนุษย์ดี

ท่านที่สนใจตรวจสอบ"ต้นบุญ" กรุณากรอกแบบฟอร์มที่หัวข้อ"ต้นบุญ" ตามลิ้งค์นี้. ต้นบุญ