คำครู สู่ศิษย์ : ตอน "มี บุญ แค่ 100 บาท"

หลังจากผมออกจากปริวาสกรรม เมื่อเย็น วันที่ 1 มีนาคม  2553 ผมก็ได้ไปนอนค้างที่โรงแรมที่พิษณุโลก วันรุ่งขึ้น ตอนเช้า ผมได้ไปสวดมนต์ที่วัดหลวงพ่อพุทธชินราช ตอน 9.00 น ผมก็สวด อิติปิโส ๑๐๘ 5 รอบที่นั่น ระหว่างผมสวดอยู่นั้น ผมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง อายุประมาณ 50 ต้นๆ แต่งตัวดีมีฐานะ นั่งอยู่ไกล้ๆผม เธออธิษฐานจิต นานมาก ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายช่วงแรก แต่ผมรู้สึกได้เลยว่าเธอกำลังมีทุกข์มาก ตามจิตผมคิดว่าเธอคงมีปัญหาเรื่อง ครอบครัว สามีมีเมียน้อย ลูกก็ไม่กลับบ้าน และอีกหลายๆอย่าง เธอเป็นคนที่ทุกข์มากในสายตาของผม บังเอิญผมมี พระรูปเปรียบ เสด็จย่ากับผม 1 องค์ ก็องค์ที่เราเพิ่งถวายอาจารย์อ๊อดนี่แหละ ผมก็เลยตั้งจิต อธิษฐานว่า   "ถ้าผู้ใด ได้เสด็จย่าองค์นี้ไว้บูชา ขอให้เขา มีแต่ความสุข มีแต่คนรัก เจริญรุ่งเรือง มีโชคมีลาภ ทำมาค้าขึ้น เดินไปทางไหนก็ขอให้แคล้วคลาดปรอดภัย ให้หมู่เทพเทวดาปรกปักรักษา รวยๆ เฮงๆ" ต่อหน้าพระพุทธชินราช แล้วผมก็ สวดคาถา หัวใจเศรษฐี เสร็จแล้ว ผมก็เรียกพี่คนนั้น ว่า พี่ครับผมให้พระองค์นี้กับพี่นะครับ ผมก็วางไว้ตรงบนตู้บริจาคที่มีอยู่ไกล้ๆ ที่ผมกับเธอนั่งอยู่ เธอทำหน้างง แล้วผมก็พูดต่อไปอีกว่า อาจจะช่วยพี่ได้นะครับ เธอก็ยิ้มตอบ แล้วก็ กล่าวขอบคุณกับผมแต่ ไม่รับพระ เธอก็ยอดเหรียญ 10 บาทลงในตู้บริจาค แล้วรีบเดินจากไป ผมก็ได้แต่ยิ้ม "สัตว์โลกเป็นไปตามกรรมจริงๆ " ไกล้ๆผมนั้นก็มียามอยู่คนหนึ่ง ผมก็บอกพี่เขาว่าพี่รับพระองค์นี้ไปบูชาสิครับ สงสัยพี่ยามคงไม่ได้ยิน พี่เขาก็เอา พระรูปเปรียบเสด็จย่า นำไปวางบนขาซ้ายของพระพุทธชินราช แล้วก็กลับมานั่งที่เดิม ผมก็ได้แต่ยิ้มครับ หลังจากผมนั่งสมาธิเสร็จ ผมก็เข้าใจได้เลยว่า เขาทั้งสองคน ไม่มีบุญพอที่จะได้ พระรูปเปรียบเสด็จย่า ผมก็เลยเอาเงิน 100บาท ให้พี่ยาม เขาก็ทำหน้างงๆ เขามีบุญแค่นี้จริงๆ ครับ

โดย. อาจารย์จัสติน ๓ มีนาคม ๒๕๕๓