ฤกษ์ที่ ๒๕ ดาวบุพพาภัททะ

ยังมีกุมารีบุตรเศรษฐีผู้หนึ่ง บิดามารดาตายเสียแต่น้อย หาผู้จะครองทรัพย์สมบัติให้มิได้ มหาเศรษฐีผู้หนึ่งมีทรัพย์ถึง ๑๐ โกฏิ รับเอานางกุมารีนั้นไปเลี้ยงไว้และบอกแก่คนทั้งหลายว่า จะเลี้ยงเป็นบุตรี ครั้นนานมาภรรยาของเศรษฐีนั้นถึงแก่กรรมลง เศรษฐีจึงตั้งนางกุมารีเป็นภรรยา มีบุตรคนหนึ่งแล้วนางจึงตาย

เรื่องนี้เทพเจ้าปรารถนาจะให้เป็นคติโลก จึงอุปถัมถ์กำเนิดให้เป็นดาวบุพพาภัททะสองดวง เป็นดังรูปเพดานดังนี้

 เพื่อให้ประจักษ์แก่ตาโลกว่า เศรษฐีมีน้ำใจเป็นสองทีแรกว่าจะเลี้ยงนางกุมารีเป็นบุตรี แล้วภายหลังกลับเลี้ยงเป็นภรรยา เจรจาหาความสัจจริงมิได้ มิได้ละอายต่อคนทั้งหลายที่รู้เรื่อง เหตุทั้งนี้เพราะอำนาจกามกิเลสเข้าครอบงำเสีย จึงปราศจากความละอายคนทั้งหลายควรละอายต่อกรรมอันชั่วนี้ อย่ากระทำเหมือนอย่างเศรษฐี จึงจะพ้นความครหานินทา ถ้าทำเหมือนเศรษฐีก็จะต้องมีความชั่วตราอยู่ในท้องฟ้าชั่วกัลปาวสาน ดุจดาวสองดวงอันประกาศความชั่วของเศรษฐีแล

บทนี้เป็นมูลพยากรณ์ว่า หญิงชายผู้ใดเกิดมาเมื่อพระจันทร์เสวยบุพพาภัททะฤกษ์ พ่อแม่จะตายจากแต่น้อย แล้วจะได้ไปเป็นผู้ใหญ่ในเรือนผู้อื่น จะได้พึ่งมิตรสหายอันดีแล้วจะมีทรัพย์มาก จะมีบุตรคนแรกเป็นหญิง จะเสียทรัพย์สินเงินทองก็เพราะคนล่อลวงด้วยถ้อยคำอันหวานแล