ฤกษ์ที่ ๔ ดาวโหริณี

มีนางยักขินีผู้หนึ่ง มีลูกสาว ๔ ตน ลูกสาวทั้ง ๔ ตนนั้นไปเที่ยวหาอาหารมาเลี่ยงนางยักขินี วันหนึ่งลูกสาว ๔ ตน จับได้มนุษย์ผู้ชายผู้หนึ่งเอาไปให้มารดาทำอาหารไม่ เอาไปซ่อนไว้ แล้วมนุษย์ก็ได้เป็นผัวนางยักษ์ทั้ง ๔ ตน ภายหลังนางยักขินีรู้ความเข้า มีความโกรธลูกสาวของตนเป็นอันมาก จึงฆ่าลูกสาวทั้ง ๔ ตนนั้นเสีย ครั้นนางยักขิณีถึงกาลมรณะแล้วก็ได้ไปเกิดเป็นพระมหากษัตริย์ มีพระหฟทัยดุร้ายเต็มไปด้วยโทสะแรงกล้ายิ่งนัก วันหนึ่งทรงพระพิโรธจะประหารพระราชโอรส อันทรงพระเยาว์เสียด้วยพระขรรค์ พระมเหษีจึงทรงอุ้มพระราชปิโยรสไว้เหนือตัก และทูลทัดทานว่าเรื่องเล็กน้อยไม่ควรจะฆ่า จะมาฆ่าเสียด้วยทรงพระพิโรธนั้น จะดป็นที่เดือดร้อนหวาดหวั่นทั่วไปแก่คนทั้งหลายยิ่งนัก อำนาจที่ทรงพระพิโรธนั้น มิได้ทรงฟังสำเนียงอันใด เข้าแย่งพระราชบุตรจากพระมเหษีแล้วโยนขึ้นไปให้ตกลงเหนือปลายพระขรรค์ พระขรรค์ก็เสียบพระอุระพระราชโอรสสิ้นพระชนม์ พระมเหษีเสียพระทัยคร่ำครวญถึงพระราชโอรสยิ่งนัก ก็ปลงพระชนม์อยู่ ณ ที่นั้น

                ส่วนพระมหากษัตริย์นั้น ครั้นสังหารพระราชโอรสแล้วก็เข้าที่บรรทมหลับไป ครั้นตื่นหายทรงพระพิโรธแล้ว ก็ทรงพระพิโรธพระองค์เองที่ทำกับพระมเหษีและพระราชโอรสถึงฆาตกรรมเป็นการเกินสมควรไป ก็ชักพระขรรค์ชัยแทงเข้าไปในระหว่างพระอุระ สิ้นพระชนม์ ณ ทันใดนั้น